Wat is het verschil tussen organische en gesinterde remblokjes?

Organische remblokjes hebben hun naam te danken aan hun samenstelling van verschillende organische bestanddelen. De matrix van kunsthars houdt het geheel bij elkaar. De vezels in de matrix geven het remblokje mechanische sterkte. Verschillende vulstoffen (waaronder metalen) worden gebruikt om belangrijke eigenschappen te bepalen, zoals de wrijvingscoëfficiënt. Er kunnen maar liefst 25 verschillende organische materialen gebruikt worden in één remblokje.

Gesinterde remblokjes zijn vernoemd naar hun productieproces. Sinteren is een proces waarin verschillende materialen (doorgaans metaal of keramiek) in poedervorm onder hoge druk en hoge temperaturen worden samengevoegd. Het resultaat is een metaalachtig materiaal. Gesinterde remblokjes zijn doorgaans harder en slijtvaster dan organische remblokjes. Gesinterde blokjes zullen echter sneller piepen, belasten de remklauw door de verhoogde warmtegeleiding (daarom zijn deze blokjes niet geschikt voor elke soort rem) en zijn duurder in productie dan organische blokjes.

Voor een optimale functionaliteit moeten de remschijven afgestemd zijn op het type remblok. Doorgaans zijn schijven met enkele kleine gaten in het remoppervlak geschikt voor zachtere, organische remblokjes. Schijven met grotere gaten in het remoppervlak daarentegen zijn meer geschikt voor hardere, gesinterde blokjes (zie ook: keramische remblokken). Het is makkelijk te zien welk type remblok je voor je hebt: de meeste steunplaatjes hebben één of meerdere gaten. Als het materiaal van de coating het gat opvult, is het waarschijnlijk een organisch remblokje. Als het gat leeg is, is het gesinterd.