De Amerikaanse superster Chloé Dygert is een van de meest getalenteerde en gedreven wielrensters ooit. Ze heeft vreselijke blessures en tegenslagen overwonnen om weer aan de top van haar kunnen te staan. Zoals ze het zelf verwoordt: “Breng me gewoon naar de startlijn.”

Over Chloé Dygert

Geboortedatum
1 januari 1997
Nationaliteit
Verenigde Staten
Thuisstad
Colorado Springs
  • UCI Wereldkampioenschap Wegwielrennen
    Tijdrit: 1e – 2019, 2023
  • UCI Wereldkampioenschap Baanwielrennen
    Individuele achtervolging: 1e – 2017, 2018, 2020, 2023
    Ploegenachtervolging: 1e – 2016, 2017, 2018, 2020
  • Nationale kampioenschappen VS
    Tijdrit: 1e – 2021, 2023

Wedstrijden

Team
CANYON//SRAM Racing, USA Track Cycling Team
Discipline
Wegwielrennen, baanwielrennen
“Als het allemaal samenkomt, is dit het mooiste, onvoorstelbare gevoel.”
Chloe Dygert - CANYON//SRAM Racing


Achter de atleet

Chloé Dygert werd geboren voor het grote podium.
De inwoonster van Indiana schoot als tiener uit de startblokken tijdens de wereldkampioenschappen in Richmond 2015, waar ze de weg- en tijdrit won in de juniorcategorie. Een decennium later heeft ze twaalf regenboogtruien op haar naam - op de baan en de weg - en twee Olympische medailles.
Chloé heeft twee bijzondere kenmerken die haar een toonaangevende atlete van haar generatie maken. Ten eerste is er haar fysieke vermogen.
Het belangrijkste kenmerk van de 27-jarige op de fiets is een buitengewone, duurzame vermogensafgifte, waardoor ze perfect geschikt is voor tijdritten en achtervolging. In elke tijdrit vervult ze een favorietenrol en wanneer ze fit is, is ze veruit de beste ter wereld. Dat is ook het geval in de individuele en ploegenachtervolging. In haar eentje is ze wereldrecordhoudster. Als ze bij haar teamgenoten van de VS is, is ze vaak de game changer tijdens een race.
Chloé’s tweede superkracht is haar geest.
Er zijn maar weinig atleten die zo goed in staat zijn om druk te omarmen, zich vast te pinnen en zich te focussen op een doel, om vervolgens enorme pijn te doorstaan en zichzelf naar de overwinning te stuwen. Het is haar visitekaartje, haar ‘wondermiddel’, maar een die haar ook te ver heeft gedreven - tot blessures en erger. Het is echter dezelfde mentale weerbaarheid die de Canyon//SRAM-renster heeft laten terugkomen na zoveel tegenslagen.
Chloé Dygert

Comeback Queen

Iedereen herinnert zich de crash.
Chloé was de regerende kampioen na een geweldige prestatie tijdens de wereldkampioenschappen in Yorkshire in 2019 en kwam met de scherpste tijden bij de tussenpunten in de TT in Imola.
Ze kwam door een lange bocht, raakte de vangrail, gleed erlangs en viel aan de andere kant de gracht in. De impact scheurde haar been bijna af, wat bijna het einde van haar carrière betekende. Ze geeft toe dat ze te hard duwde: “Ik wist dat ik op dat moment op tijd was. Ik wilde niet alleen de race winnen, maar ook domineren.”
Het feit dat ze vandaag nog steeds op het hoogste niveau racet, is een bewijs van haar vastberadenheid. Meerdere operaties, talloze comebacks, eindeloze revalidatie. Verdere complicaties en pech volgden: ze miste het wegseizoen van 2022 door het Epstein-Barr virus en moest later dat jaar geopereerd worden aan een hartritmestoornis, tachycardie.
En tot slot, 2023: een bijna volledig seizoen op de weg en op de baan, met overwinningen - en een nieuw gevonden sprintvaardigheid - voordat ze een ongelooflijk dubbeltje deed op de wereldkampioenschappen in Glasgow met de individuele achtervolging en tijdrit.
Chloé staat terug aan de wereldtop en heeft haar zinnen gezet op die ene medaille die nog ontbreekt in haar palmares. Goud op de Olympische Spelen
Chloé Dygert

Speed Dreams

In de buurt van Chloé Dygert zijn op de racedag biedt een uniek inzicht in wat er nodig is om de allerbeste te zijn. Vóór tijdritten is ze de belichaming van focus, in staat om elk deel van het parcours te visualiseren en precies te zien hoe ze het gaat rijden.
“Als ik een race visualiseer, ken ik die als mijn broekzak. Dat is de schoonheid van de sport voor mij. Visualiseren hoe je die afdaling gaat beginnen en hoe de wind staat. Nadenken over je beensnelheid, welke cadans je moet aanhouden. Hoe je je hartslag onder controle houdt. Hoe je die eerste bocht ingaat. In je aerobars, of niet. En zo verder.”
Je kunt het zien voordat ze vertrekt. Ze nam een rustig moment voor zichzelf en ging vaak achterin de teamcamper liggen, terwijl ze de rechte stukken en bochten die ze ging nemen één voor één afspeelde. En deze fotografische herinnering werkt ook in beide richtingen - Chloé kan zich elke grote race herinneren die ze heeft gedaan.
“Ik kan je tot op de dag van vandaag nog steeds elke bocht van de tijdrit vertellen die ik deed in de Richmond Worlds , ik kan de race nog steeds in mijn hoofd afspelen. In Yorkshire wist ik hoe vaak ik over de middenstreep moest voor de eerste tijdcontrole. Ik kan nog steeds het moment horen waarop ik van de helling reed. Ik kan nog steeds de regendruppels op mijn helm horen die dag...”
Wat de meesten zich niet realiseren is dat Chloe buiten deze momenten van prestatiegerichtheid de personificatie van lichtheid is: leuk, attent en zorgzaam voor haar teamgenoten. Uiteindelijk komt het echter allemaal neer op racen en het is zeldzaam om een atlete te ontdekken die niet alleen zo gefocust is op haar prestaties en haar fiets, maar er ook op zo'n manier over kan praten:
“Het winnen van een race is leuk. Maar een race winnen wanneer alles samenkomt en je één bent met je lichaam, kracht, conditie, ademhaling en hart is het mooiste, onvoorstelbare, nauwelijks uit te leggen gevoel. En ik ben zo blij en dankbaar dat al mijn Canyon fietsen op dit hoogste niveau kunnen presteren, zodat ik deze snelheid kan voelen om me te helpen winnen en mijn doelen te bereiken.”
Content wordt geladen
Loading animation image