Kolory koszulek Tour de France i ich znaczenie

Jeśli dopiero zaczynasz oglądać Tour de France, możesz zauważyć cztery koszulki, których kolorystyka różni się od pozostałych. W przeciwieństwie do wyścigów jednodniowych, grand tours i inne wyścigi etapowe mają zawody w zawodach; specjalne koszulki oznaczają liderów w tych konkretnych kategoriach i są noszone, po części, aby widzowie mogli ich dojrzeć w kolarskim tłoku.

Tegoroczna Tour de France (i kobieca wersja wyścigu, Le Tour Femmes) obiecuje być jedną z najbardziej ekscytujących do tej pory, a walka o te koszulki będzie zaciekła.

Podczas Tour de France kolarze rywalizują o koszulki oznaczające cztery indywidualne klasyfikacje:

·      Klasyfikacja ogólna (żółta)

·      Klasyfikacja górska (koszulka w grochy)

·      Klasyfikacja punktowa (zielona)

·      Klasyfikacja Young Rider (biała)

Oprócz walki o koszulki, zawodnicy walczą również o klasyfikację zespołu i nagrodę dla najbardziej walecznego zawodnika. Zespół nie otrzymuje koszulki, ale nosi czarne numery startowe na żółtym tle. Członkowie zespołu mogą też nosić żółte kaski, jeśli podejmą taką decyzję. Najbardziej waleczny kolarz, wybierany każdego dnia przez jury wyścigu, nosi specjalny złoty numer następnego dnia wyścigowego.

Na końcu każdego etapu liderzy każdej klasyfikacji otrzymują swoją koszulkę. Następnego dnia wyścigu Tour de France ci liderzy ubierają koszulkę w grochy, żółtą, zieloną lub białą. Pod koniec wyścigu liderzy zdobywają koszulki za całokształt.

Być może najsłynniejsza koszulka na świecie, żółta — lub, po francusku, maillot jaune, należy do lidera klasyfikacji ogólnej (GC). Żółta koszulka Tour de France to najstarsza i najbardziej pożądana koszulka nie tylko TdF, ale także w kolarstwie. Zasady są proste: kolarz z najszybszym skumulowanym czasem nosi żółtą koszulkę. Pod koniec wyścigu ten kolarz jest ogólnym zwycięzcą Tour de France.

Kolarze z największą liczbą zwycięstw w historii Tour de France, to Jacques Anquetil, Eddy Merckx, Bernard Hinault i Miguel Indurain. Każdy z nich ma na koncie pięć zwycięstw klasyfikacji generalnej. Jonas Vingegaard (Jumbo-Visma) zdobył żółtą koszulkę dwukrotnie w ciągu ostatnich dwóch lat.

Vingegaard ponownie w 2024 roku był przewidywanym kandydatem do zdobycia żółtej koszulki. Jednak jego aspiracje zostały poważnie ostudzone po okropnym wypadku na czwartym etapie Itzulia Basque Country, w którym doznał złamania obojczyka, wielu żeber i zapadnięcia płuca. Dwóch głównych kandydatów do zdobycia żółtej koszulki w tym roku, Remco Evenepoel (Soudal-QuickStep) i Primoz Roglic (Bora-Hansgrohe), brało udział w tej samej kraksie, a Evenpoel również złamał kość obojczykową. Zobaczymy jak wpłynie to na wyścig w lipcu.

Została wprowadzona w 1933 roku jako druga klasyfikacja, w której mogą zmagać się kolarze. Zwycięzca klasyfikacji górskiej otrzymuje koszulkę w grochy za pokonanie podjazdów Tour de France. Kolarz noszący koszulkę w grochy często nazywany jest Królem Gór.

Każdy znaczący podjazd w trakcie wyścigu jest kategoryzowany od 1 (najtrudniejszy) do 4 (najmniej trudny) w oparciu o takie czynniki, jak nachylenie i długość. Trudniejsze podjazdy oznaczają więcej punktów dla kolarzy, którzy jako pierwsi pojawią się na szczycie. Hors categorie – oznacza „bez kategorii” w języku francuskim – podjazdy są tak trudne, że nie poddają się kategoryzacji. Za tago rodzaju wspinaczki przyznaje się najwięcej punktów, a meta na szczycie (etapy, które kończą się na szczycie podjazdu) oznacza podwójne punkty.

Richard Virenque nadal posiada rekord liczby koszulek w grochy - jest zgobywcą siedmiu zwycięstw King of the Mountains w karierze. Giulio Ciccone (Trek-Segafredo ) wygrał koszulkęw grochy podczas wyścigu w 2023 roku jako pierwszy włoski Król Gór od 1992 roku.

W 2024 roku Ciccone mógł ponownie walczyć o koszulkę w grochy, ale jego głównym celem w tym roku może być wyścig na ojczystej ziemi, Giro d’Italia. Sponsorowany przez Canyon Nairo Quintana (Movistar) wygrał koszulkę w grochy w 2013 roku i oczekiwano, że będzie rywalizować o tę koszulkę ponownie w tym roku, być może na siodełku Canyon Ultimate CFR. Jednak pęknięcie więzadła, którego doznał podczas Volta a Catalunya może zakłócić te plany. Otwarta rywalizacja o tegoroczną koszulkę w grochy powinna być ekscytująca, biorąc pod uwagę liczbę kolarzy, którzy będą próbować zapisać się w księdze rekordów.

Gdy fani myślą o Tour de France, często kojarzą wyścig z odważnymi wspinaczami i długimi etapami górskimi, ale sprinterzy również zasługują na uznanie. Zielona koszulka Tour de France lub maillot jest przyznawana kolarzowi z największą liczbą punktów na końcu każdego etapu i oczywiście na końcu TdF.

Pierwszych 15 kolarzy na mecie każdego etapu otrzymuje punkty. Pierwszy kolarz otrzymuje najwięcej punktów, a kolejnych 14 stopniowo mniej. Aby zachęcić sprinterów, więcej punktów można zdobyć na płaskich etapach. Sprinty pośrednie w połowie innych, niepłaskich etapów oferują jeszcze więcej punktów, które kumulują się na kontach kolarzy.

Nazwisko Petera Sagana stało się synonimem zielonej koszulki. Był on zwycięzcą klasyfikacji punktowej aż siedmiokrotnie w swojej karierze, często wygrywając w sposób dominujący. Mark Cavendish dwukrotnie w swojej karierze zdobył zieloną koszulkę i jest kojarzony z największą liczbą zwycięstw etapowych Tour de France (34) z Eddym Merckxem. Jasper Philipsen (Alpecin-Deceuninck) zdominował w zeszłym roku sprinty na swoim rowerze szosowym Canyon w drodze do zdobycia lauru w klasyfikacji punktowej. (Nie musisz wygrywać zielonej koszulki w wyścigu, aby wyglądać jak członek jego drużyny, ponieważ Canyon sprzedaje oficjalny sprzęt Alpecin-Deceuninck.)

Podczas tegorocznych sprintów wszystkie oczy będą zwrócone na Cavendisha, który będzie chciał zdobyć zwycięstwo etapowe po raz 35, ale Philipsen będzie trudny do pokonania, zarówno w indywidualnym sprincie, jak i wyścigu po zieloną koszulkę.

Klasyfikacja młodych rowerzystów istnieje w swoim obecnym formacie od 1987. Zwycięzcą białej koszulki Tour de France jest wiodący kolarz w klasyfikacji ogólnej poniżej 26 roku życia. W historii wyścigu zwycięzca białej koszulki wielokrotnie zdobył też żółtą koszulkę.

Andy Schleck i Jan Ullrich trzy razy w swojej karierze w Tour de France zdobyli białą koszulkę. Quintana dwukrotnie wygrał klasyfikację Young Rider dla zespołu Movistar: raz w 2013 r., kiedy to zdobył również koszulkę w grochy, a ponownie w 2015 r., kiedy zajął drugie miejsce. Tadej Pogačar wygrał w kategorii młodych kolarzy rekordową liczbę czterech razy, nosząc białą koszulkę przez 75 dni. (Dwukrotnie w tym czasie zdobył również żółtą koszulkę i koszulkę w grochy.)

Pogačar nie kwalifikuje się już do białej koszulki, ale w tym roku może spróbować ponownie wygrać żółtą koszulkę, a także różową wręczaną zwycięzcy Giro d’Italia. (Ostatnią osobą, która dokonała tego wyczynu, był Marco Pantini w 1998 roku). Kto więc zakończy w tym roku Tour de France cały na biało? Carlos Rodríguez (INEOS Grenadiers) zajął piąte miejsce w zeszłorocznym TdF i w tym roku będzie miał tylko 23 lata. Hiszpański mistrz krajowy, sponsorowany przez Canyon kolarz Oier Lazkano (Movistar) może być potencjalnie czarnym koniem w wyścigu po białą koszulkę. Wszystko zależy od tego, czy 24-latek zostanie wybrany do drużyny TdF. Dowiedz się, które rowery wyścigowe Canyon są używane przez zespół Movistar.

Istnieją dwie kategorie, które nie mają przypisanej specjalnej koszulki: klasyfikacja zespołowa i nagroda dla najbardziej agresywnego kolarza.

Nagroda dla zespołu jest przyznawana grupie kolarzy z najszybszym skumulowanym czasem w trakcie wyścigu. Uwzględnia to czas każdego kolarza, nie tylko tych znajdujących się w najwyższych pozycjach. Zespoły rzadko, o ile w ogóle, biorą udział w Tour z klasyfikacją zespołową jako jedynym celem, ale na późniejszych etapach wyścigu może to być ciekawa nagroda. Sponsorowany przez Canyon Movistar zdobył nagrodę dla najlepszego zespołu co najmniej pięć razy, ostatnio w 2020 roku. Jumbo-Visma wygrał tę klasyfikację w zeszłym roku.

Nagroda dla najbardziej walecznego kolarza jest przyznawana najbardziej agresywnemu rowerzyście dnia, zazwyczaj takiemu, który zainicjował ucieczkę grupową lub próbował śmiałej ucieczki indywidualnej. Victor Campenaerts (Lotto-Dstny) zdobył to wyróżnienie w zeszłym roku.