Kultura wyścigowa z CANYON//SRAM Racing

Podczas gdy CANYON//SRAM Racing przygotowuje się do wyścigu Tour de France Femmes na nowym Canyon Aeroad, umówiliśmy się z dwoma kluczowymi pracownikami zespołu, aby zrozumieć, w jaki sposób rozwijana jest kultura prędkości i jak relacje między zespołem a producentem rowerów prowadzą do tworzenia lepszych, szybszych rowerów – w tym nowego modelu Aeroad.

Wszystko zaczyna się od tego pytania. Aby wygrać, musimy być szybsi niż inni, więc jak to zrobić? Przyglądamy się każdemu aspektowi wyścigów. Od osiągów kolarek po aerodynamikę i najmniejsze szczegóły samego roweru. Rama, koła i tak dalej.

Przeprowadzamy wiele testów i obliczeń, aby mieć pod sobą najszybszy sprzęt, który zapewni najwyższą prędkość na rowerze. Przyglądamy się ogólnemu profilowi etapu. Jaka jest liczba „wolniejszych” i „szybszych” kilometrów oraz jaki będzie ogólny zysk czasu w przypadku sprzętu, w oparciu o aerodynamikę samego roweru.

Kolarzowi chodzi o osiągnięcie celu najlepiej, jak potrafi: dobre odżywianie, dobry sen, uczenie się trasy, poznanie innych startujących kolarzy. Mówię moim kolarkom: jeśli zrobisz wszystko, co w twojej mocy, aby w danym dniu być najlepszą, to połowa bitwy jest za tobą. Od tego momentu, to po prostu wyścig kolarski – istnieje wiele zmiennych. Jeżeli na linii startu jesteś przygotowany najlepiej, jak możesz, rezultat jest tym, czym jest.

Wykorzystaj szansę, gdy się pojawia i nigdy nie patrz za siebie. Zawsze chcemy stawiać wyzwania sobie i wszystkim wokół nas. Nadal myślę, że „strach przed porażką” to coś, co jest bardzo realne wśród kolarzy. Moim zadaniem jest stworzenie środowiska, w którym tak długo, jak kolarz daje 100% tego, co ma, nie może naprawdę ponieść porażki.

To dwa dni, które wyróżniają się jako przykłady, gdy nasze kolarki nie kwestionowały siebie ani niczego wokół nich. Jedną z nich była Antonia Niedermaier w Giro, a drugą Ricarda Bauernfeind w Tour. To były nieco oportunistyczne zagrania - oczywiście musiała być noga i okazja - ale podjęcie ryzyka wyjścia na czoło i sprawdzenie, co się stanie, a potem pociągnięcie tego... naprawdę imponujące.

Wraz z niewiarygodnym zwycięstwem Kasi Niewiadomej w Tour de France Femmes 2024 Canyon/SRAM Racing pisze nowy rozdział historii kolarstwa. Ten wyścig był nie tylko testem wytrzymałości - był to pokaz ogromnej siły woli, nieugiętej strategii i niestrudzonego dążenia do perfekcji, od wczesnych etapów przygotowań po precyzyjny dobór wyposażenia.

Triumf Kasii podczas Tour de France Femmes był spektakularny. Jej zwycięstwo w klasyfikacji generalnej to zaledwie 4 sekundy przewagi – najmniejszy odnotowany w historii Tour de France margines, zarówno w edycji kobiecej, jak i męskiej. To zwycięstwo nie było jedynie wygraną; było wynikiem niezliczonych godzin poświęcenia, niezachwianej wiary w filozofię teamu i nieustępliwości.

Dowiedz się, jak inżynier Canyon, Lukas Birr, współpracował z mechanikami WorldTour, takimi jak Jochen Lamade z CANYON//SRAM, aby opracować ulepszenia dla nowego Aeroada. 

Za każdym rowerem Canyon stoi niekończące się dążenie do zwiększenia prędkości, komfortu i wydajności. Każda generacja Aeroad została zbudowana w ten sposób, nie wyłączając najnowszego modelu.

Lukas Birr jest głównym inżynierem Aeroada, a jego misja, którą jest stworzenie dla profesjonalnych kolarzy Canyon najszybszego roweru na świecie, nie jest prosta.

„Sprzęt, który dostarczamy, służy sportowcom do codziennej pracy” – mówi. „Gdybym miał komputer, który nie działa dobrze, również wymagałbym czegoś lepszego. W przypadku tego modelu Aeroad, bardziej niż przy jakimkolwiek innym rowerze Canyon, uzyskaliśmy aktywny wkład naszych zespołów WorldTour oraz kolarzy i staraliśmy się dowiedzieć się, co myślą”.

W nieustającym wyścigu technologicznych zbrojeń w UCI WorldTour, wszystko, co jest poniżej standardów Canyon ustalonych w przeszłości, może zagrozić wydajności. Aby wyprzedzić konkurencję, Lukas ma bezpośredni kontakt z personelem wszystkich zespołów WorldTour, które sponsoruje Canyon, a jednym z takich kontaktów jest mechanik CANYON//SRAM Racing, Jochen Lamade.

„Blisko współpracuję z Canyon, aby upewnić się, że nasze kolarki dostają to, co najlepsze” – mówi Jochen. „Nie jestem inżynierem, tylko mechanikiem, który pracuje z rowerami prawie każdego dnia, ale myślę, że po wielu latach tej pracy dobrze wyczuwam, co zadziała, a co nie”.

To właśnie ta codzienna relacja z rowerami – które przekraczają swoje granice podczas każdego wyścigu – sprawia, że Jochen jest tak bezcennym kontaktem dla Lukasa i pozwala mu zrozumieć, co wymaga poprawy i jak najlepiej to zrobić.

„Jochen jest jednym z naszych największych skarbów. Jest niewiarygodnie doświadczony. Z natury jest kreatywny i naprawdę chce uczynić nas lepszymi i poprawić swoje własne życie, więc dostrzega zalety bliskiej współpracy z nami”.

Jochen jest zadowolony z przepływu komunikacji: „Jesteśmy w stałym kontakcie. Zgłaszam wszystko to, co czuję i co widzę, gdy pracuję z rowerem. Wysyłają mi wszystko, czego potrzebuję, nowe materiały i tak dalej. To idealna relacja: Polegam na nich, a oni polegają na mnie”.

Jochen odegrał również znaczącą rolę w opracowaniu nowego Aeroada. Lukas spędził z nim kilka dni na torze wyścigowym CANYON//SRAM w Lipsku, wyciskając z niego pomysły na ulepszenie roweru. Jedną z małych, ale użytecznych innowacji, którą zasugerował Jochen, było dodanie wymiennych gumowych nakładek na końcówkach widelca, które zapobiegają brzydkim zadrapaniom, powstającym gdy rower zostanie umieszczony na stojaku lub trenażerze bez przedniego koła.

Ta podróż do Lipska była jedną z kilku wypraw „w teren”, które Lukas wykorzystał, aby stworzyć model Aeroad czwartej generacji. „Oglądałem wyścigi, obserwując i analizując rower w akcji, chodziłem na tory wyścigowe zespołów i rozmawiałem ze wszystkimi tak często, jak to możliwe. W siedzibie głównej Canyon każdy jest „inżynierem”! Ludzie zawsze mają pomysły, więc zawsze mam przy sobie mój notes i rysuję szkice. To wszystko jest częścią tej podróży”.

Jeśli chodzi o gotowy produkt, Aeroada czwartej generacji, Jochen uważa, że osiągamy ostateczny cel w „grze o waty”, którą stało się profesjonalne kolarstwo: „Zawsze jest to walka między aerodynamiką – która staje się coraz bardziej interesująca, ponieważ zawsze chcesz włożyć mniej energii i uzyskać większą prędkość – i limitem wagi ustalonym przez UCI na 6,8 kg”.

„Kilka lat temu doszliśmy do tego limitu, ale potem pojawiły się hamulce tarczowe, więc rowery były cięższe. Dzięki badaniom i innowacjom, nowy Aeroad znowu stał się lżejszy, nawet w pełnej konfiguracji, z pedałami. Myślę, że to niesamowite”.